سوال 41 : ایا قادر بوده ام انجام کاری را برنامه ریزی کنم و و ایمان داشته باشم که.....

[admin2]

سوال 41 : ایا قادر بوده ام انجام کاری را برنامه ریزی کنم و و ایمان داشته باشم که اعتیادم بر سر راه انجام این کار مانع ایجاد نخواهد کرد ؟

[amir sh]

بله البته من توقع ندارم که در زمینه ای اصلا ردپای بیماری نباشد اما برنامه ریزی در ارتباط موفق با خانواده و خدمات در برنامه و محل کار برایم صورت گرفت و بیماری نتوانست مانع از ایجاد این برنامه ها شود
پیام سوال : با ابزار ایمان – مشورت – و تکیه بر نیروی برتر می توان در امورات زندگی برنامه ریزی کرد و با سلامت عقل کامل ان را انجام داد
کاراکتر بیماری اعتیاد : اعتیاد همواره می خواهد مانعی بر سر راه برنامه ریزی – اعتقادات و باورها و ایمان من ایجاد کند اما هر گاه ایمان من قوی باشد و با اصول روحانی زندگی کنم و حرکت کنم اعتیاد نمی تواند مانع باشد – با اعتماد به کس دیگری به اعتماد به خداوند می رسیم و با اعتماد به خداوند به اعتماد به نفس می رسیم – ما از طریق ایمان به برنامه می توانیم باورهای خود را قوی کنیم و به مرور ایمانمان نیز رشد خواهد کرد و کاراکتر بیماری ما کمتر می تواند برای ما مانع ایجاد کند و قتی نمی ترسیم که در حال دعا کردن و ارتباط با نیروی برتر هستیم و ان وقت است که می توانیم حرکت کنیم 

[sara.j]

با سلام....
اعتیاد همیشه در روند ایمان آوری و برنامه ریزی های ما سد ایجاد میکند، ترس از موفق نشدن و توقع نتیجه مثبت گرفتن به عنوان یک اعتیاد در برنامه ریزی های ما شک و دودلی ایجاد میکند اما شک و دودلی نباید باعث شود به خودمان مجوز دهیم که حرکت نکنیم.

مثلا به کسی قدم انتقال میدهیم و برود پشت سرمان حرف بزند اینجا احساس ما نباید باعث شود اصول را کنار بگذاریم با بها دادن به بیماریمان باعث میشود ایمان ما ضعیف شود.

باید از ایمانمان مراقبت کنیم مسئولیت بهبودیمان را به عهده بگیریم تا از این سد عبور کنیم.
واکنشهای اولیه ما برای برنامه ریزی ها همراه با ترس است اما اگر در برنامه ریزی ها بسته به برنامه ایی که داریم با اهل فنش و در نظر گرفتن قانون احتمالات مشورت کنیم به احتمال زیاد برنامه موفق میشویم.
اگر برنامه ریزی میکنم باید به انگیزه هایم فکر کنم، برای آن تلاش کنم، حرکت کنم، در صورت نیاز صبر کنم ولی تعلل نکنم مثل رودخانه یا مورچه دانه کش  و برای خودم مشخص کنم که چه میخواهم