سوال اول 61 : آيا تصور من اين است كه هيولايي هستم كه تمام دنيا را توسط اعتياد خود...

[admin2]

سوال اول 61 : آيا تصور من اين است كه هيولايي هستم كه تمام دنيا را توسط اعتياد خود مسموم كرده؟ يا فكر ميكنم

كه اعتيادم هيچ پيآمد و تاثيري در جامعه اطراف من نداشته است؟ يا چيزي بين اين دو تا؟

[sara.j]

بله قبول دارم وسعی می‌کنم بپذیرم وتسلیم هم شوم،چراکه بیماری من یک هیولااست، واعتیادم ازمن که اشرف مخلوقات هستم یک هیولای افسارگسیخته وبی رحم ساخت که تمام دنیای شخصی خودم واطرافم رامسموم کردم که،هنوز هم این مسمومیت آشکاراست.
این بیماری هیولایی است که هرآن احتمال عودش می رود،وقتی فعال شودهیچ کس وهیچ چیز برای اومهم نیست،وبازتاب همین مسمومیت ها بودکه مرابه عجزرساند،لذا مسموم کردن مساوی است با انتقال بیماری وعوارض آن به طریق های مختلف به دیگران واجتماع اطراف.
ازدیدامروزمن براثربیماریم اشتباهاتی انجام می‌دهم، بنده خدا وانسان هستم ،انسان هم جایزالخطاست من هم اشتباه می‌کنم، اما
بیماری دارم که مرابیشترازدیگران واداربه این عادات واشتباهات می‌کند.
من هیولا نیستم خالق من خداست بیماری اعتیاد ازمن هیولا ساخته است

[amir sh]

من بیشتر چیزی بین این دو تا را قبول دارم – مطمئن هستم که اعتیاد من و یا هیچ اعتیادی بدون پیامد نیست – اما من گاهی یا انکار می کنم و ان را نمی پذیرم و گاهی هم خودم را باعث اصلی بدبختی تمام اطرافیان و یا حتی دنیا می بینم
پیام سوال : من تسلیم می شوم و اعتیادم را فقط به عنوان یک بیماری لاعلاج و پیش رونده می پذیرم و این پذیرش باعث راحت تر شدن من می شود و به من کمک می کند که به فروتنبی برسم و خود واقعی ام را نه بیشتر و نه کم تر بپذیرم نه یک هیولا و نه یک فرشته بی گناه – بلکه به عنوان یک انسان که از یک بیماری رنج می برد و این فروتنی همراه با تسلیم نقطه عطفی است  برای بنای بهبودی من در قدم اول که مراحل بعدی بهبودی را روی ان استوار کنم