سوال 67 : چگونه می دانم که حالا وقت آن است که به پیش بروم ؟

[admin2]

سوال 67 : چگونه می دانم که حالا وقت آن است که به پیش بروم ؟

[sara.j]

دیگرجای شک وترید نیست.
درگذشته قبول کرده بودم راهی ندارم فقط باید مصرف کنم تابمیرم.حال قبول دارم راهی برای زندگی برترومتفاوت باگذشته وجوددارد وانجمن مادوازده قدمی است نه یک قدمی.
بایددوازده قدم راکارکنم، ومعتقدم بعدازکارکردن قدم یک خلادردرونم به وجودمی آید،لازم است آن خلا راازبین ببرم،  حرکت کنم وبروم قدم دوم روبه جلو،وراکدنمانم.

[amir sh]

با کسب اگاهی و دانش نسبت به بیماریم – قدم اول را کار کردم و با بیمکاریم اشنا شدم و متوجه شدم که نباید متوقف شوم – برای پر کردن خلا وحشتناک درونیم – دردها و محرومیت هایم به من پیام به جلو رفتن را می دهد – می دانم مدت پاکی من هیچ تضمینی برای من نیست و اگر متوقف شوم بهبودیم را از دست می دهم - - عقب ماندن سن بهبودیم از سن پاکیم – پذیرفتن بیماریم من را اماده رفتن به جلو می کند
پیام سوال : شاید شک داشته باشیم که قدم اول را به خوبی کار کرده ایم و از خود بپرسیم ایا به اندازه کافی وقت برای این قدم گذاشته ایم – که خلا ء ناشی از کارکرد قدم اول و پذیرش بیماری اعتیاد به عنوان یک واقعیت و احساس تنهایی که الان دارم نشان از ان دارد که وقت ان است که به پیش بروم و وارد قدم دوم بشوم تا با کار کردن روی قدم های بعدی پروسه و فرایند بهبودی را ادامه بدهم 

[سپهر۱۸۷۷]

اين سئوال به سئوال قبلي وصل است . اگر دنبال بهبودي هستم بايد حركت كنم تا بيماري ام از من جلو نزند. «فقط براي امروز را كار كنم »من فهميدم در برابر بيماري ام آدم ضعيفي هستم و بايد به جلو حركت كنم . به دنبال بهبودي بروم و قدم كار كنم . در كل راه حل مشكلاتي كه در قدم يك نوشتم در قدمهاي بعدي پيدا مي كنم.