به خودت بگو:
فقط براى امروز، افکارم را بر روى بهبودیم متمرکز خواهم کرد، زندگى مىکنم و بدون مصرف هیچ گونه ماده مخدرى روز خوبى خواهم داشت.
فقط براى امروز، به کسى در NA اعتماد خواهم کرد، کسى که مرا باور کند و مىخواهد در بهبودیم به من کمک کند.
فقط براى امروز، برنامهاى خواهم داشت و سعى خواهم کرد آن را به بهترین شکل ممکن انجام دهم.
فقط براى امروز، به کمک NA سعى خواهم کرد از زاویه بهترى به زندگیم نگاه کنم.
فقط براى امروز ترسى نخواهم داشت و به روابط تازهام و آن ها که چیزى مصرف نمىکنند و راه تازه اى براى زندگى پیدا کرده اند، فکر خواهم کرد .
مادامی که این راه را دنبال کنم، از هیچ چیز واهمه نخواهم داشت.
با آن که ما اقرار مىکنیم که زندگىمان غیر قابل اداره بوده است، اما گاه اقرار به این که نیاز به کمک داریم براىمان مشکل است. خود رأیى ما ، در دوران بهبودى ، گرفتارىهاى زیادى براىمان به بار مىآورد. ما همیشه مىخواهیم که همه چیز بر وفق مرادمان باشد و آن را مطالبه مىکنیم، اما با توجه به تجربههاى گذشته خود، مىبایست، فهمیده باشیم که راه ما به جایى نمىرسد. اصل تسلیم شدن، ما را به راهى از زندگى هدایت مىکند که در آن نیروى مورد نیازمان را از یک نیروى برتر از خودمان دریافت مىکنیم. تسلیم روزانه در مقابل نیروى برترمان، کمکهایى را که بدان نیازمندیم، براىمان تأمین مىکند. براى معتادان، پذیرفتن و قبول کردن، کارمشکلى است. این مسئله در بهبودى ما نقش بسیار مهمى دارد. وقتى ما از پذیرش چیزى خوددارى مىکنیم، در واقع نیروى برترمان را انکار کردهایم. تمام نگرانىهاى ما، به خاطر کمبود ایمان است. تسلیم اراده مان، باعث مىشود که ما با یک نیروى برتر، ارتباط برقرار کنیم. او قادر است، خلاء درونى ما که هیچ چیز قادر به پر کردن آن نبوده است، را پر کند. ما آموختهایم به خداوندى که هر روز یارىمان مىدهد اعتماد کنیم.
فقط براى امروز زندگى کردن ، نگرانىهاى گذشته و ترس از آینده را فرو مىنشاند. ما آموخته ایم که تمام کارهایى را که لازم است انجام شود، انجام دهیم و نتیجه کار را به نیروى برترمان بسپاریم. برنامه معتادان گمنام، یک برنامه روحانى است. با تأکید فراوان پیشنهاد مىکنیم اعضاى ما سعى کنند یک نیروى برتر که براى خودشان قابل درک باشد، پیدا کنند. بعضى از ما تجربه هاى روحانى عمیقى ازسرگذرانده ایم که ماهیتى پرشور و الهام گونه داشته اند. اما براى سایرین، بیدارى روحانى، به مرور و به آهستگى پدید مىآید. ما در یک فضاى پذیرا، با احترام متقابل به اعتقادات یکدیگر، بهبود پیدا مىکنیم. سعى مىکنیم با تکبر و احساس حق به جانب بودن، خودمان را فریب ندهیم. همانطور که در زندگى روزانه، ایمانمان قوىتر مىشود، به مرور متوجه مىشویم که نیروى برترمان، توان و راهنمایى مورد نیاز را در اختیارمان مىگذارد.
فصل نهم فقط برای امروز زندگی به روال برنامه
