سوال 17 :آیا از نگاه به نقش خود در شرایطی که باعث بوجود آمدن رنجش شده ، می ترسم ؟ چرا - نسخهی قابل چاپ +- تالار تبادل تجربه انجمن معتادان گمنام UK (https://nafarsiuk.org/forum) +-- انجمن: راهنمای کارکرد قدم های دوازده گانه انجمن معتادان گمنام (https://nafarsiuk.org/forum/forumdisplay.php?fid=6) +--- انجمن: قدم چهارم (https://nafarsiuk.org/forum/forumdisplay.php?fid=46) +---- انجمن: ترازنامه رنجش ها (https://nafarsiuk.org/forum/forumdisplay.php?fid=164) +---- موضوع: سوال 17 :آیا از نگاه به نقش خود در شرایطی که باعث بوجود آمدن رنجش شده ، می ترسم ؟ چرا (/showthread.php?tid=558) |
سوال 17 :آیا از نگاه به نقش خود در شرایطی که باعث بوجود آمدن رنجش شده ، می ترسم ؟ چرا - admin2 - 2021/05/27 سوال 17 :آیا از نگاه به نقش خود در شرایطی که باعث بوجود آمدن رنجش شده ، می ترسم ؟ چرا ؟ RE: سوال 17 :آیا از نگاه به نقش خود در شرایطی که باعث بوجود آمدن رنجش شده ، می ترسم ؟ چرا - amir sh - 2021/12/18 در این سوال اول باید نقش خود را پیدا کنیم و بعد علت ترس برای روبه رو شدن با ان را پیدا کنیم - پیام سوال : اینکه من به علت های مختلفی از نگاه کردن به نقش خودم می ترسم و تا زمانی که من روبه روی خود نیاستم و نقش خود را بررسی نکنم رنجش در من برطرف نخواهد شد – اغلب ما در مورد اشتباهات خود کوریم –همیشه باید یادم باشد که من حق دارم بترسم و اشتباه کنم و اما بعد به اشتباه و ترس خود پی ببرم خیلی مهم است – رسیدن به ان نقطه یعنی ازادی برای من دلایل ترس برای نگاه کردن به نقش خودم :از گذشته یاد گرفتم که هر موقع دروغ گفتم برنده شدم و تنبیه نشدم – سرزنش شدن از طرف دیگران – اگر نقش خود را ببینم باید بپذیرم و تغییر کنم و دست از ابزارهای بیمارگونه بردارم – ترس از قضاوت داشتم و فکر میکردم اگر واقعیت را بگویم و بپذیرم از طرف دیگران طرد می شوم ئ مسخره ام می کنند و یا فکر کنند که من کم اورده ام – ترس از دست برداشتن از لذت انتقام و رنجش – ترس از روبرو شدن با خود واقعی ام – گاهی هم نقش من انقدر درناکه که نمی خواهم اصلا دنبال ان بگردم – از اقرار و جبران خسارت می ترسم – ترس از تایید نشدن پیش خودم و دیگران و از دست دادن ابزار ها RE: سوال 17 :آیا از نگاه به نقش خود در شرایطی که باعث بوجود آمدن رنجش شده ، می ترسم ؟ چرا - sara.j - 2021/12/23 با سلام.... با دیدن نقش خودم متوجه الگوهای رفتارهایی پوسیده و نخ نما شده خودم میشوم ، من عادت دارم در هر اتفاق دنبال مقصر بگردم و نقش دیگران را پیدا کنم ، با دیدن نقش خودم بدهکار میشوم در حالیکه همیشه از آدمها طلبکار بودن ، از جبران خسارت میترسم ، چون فهم و درک خودم رو واقعیت محض میدانستم ، از قضاوت دیگران میترسم ، از بخشیدن طرف امتنا میکنم چون میگویم طرف باید درد بکشد ، در حقیقت از نگاه کردن به نقش خود میترسم چون از تغییر میترسم. در واقع از مسئولیتی که بعداز فهمیدن نقش خودم باید داشته باشم میترسم. |