سوال 38 : آيا تا كنون وقتي در معرض يك خطر جدي قرار گرفتهام نسبت به آن بيتفاوت بودهام يا اتفاق افتاده كه
به خاطر اعتيادم قادر به حفاظت از خود در برابر خطر نباشم؟ توضيح دهيد.
باتوجه به بیماریم بله.کمترمی توانم اهمیت یک خطر جدی که بهبودی و زندگیم را تهدید می کنداحساس کنم وجدی بگیرم،اگرهم خواسته ام زورم به بیماریم نرسیده ودراختیاربیماریم قرارگرفته ام وبیماریم به من قالب می شودوتوان روحی وروانی واحساسی وحتی جسمی خودرادرمقابل خطرات ناشی ازاعمال ورفتاروافکارمعتادگونه ام ازدست داده وناتوان می‌شوم وبه جایی می رسم که قادر نیستم ازخودم حمایت کنم و خودخواهی وخودمحوری ولذت جویی اجازه اعلان عجزبه من نمیدهدومیگویم خطری وجود ندارد.
بله اکثر اوقات بی تفاوت هستم : وسوسه های عاطفی و بحران های فکری – در معرض خطر مصرف کننده بوده ام و بی توجهی کرده ام – در برابر ضعف هایم که قرار می گیرم بی تفاوت هستم –
پیام سوال : در این سوال متوجه می شویم که در برابر اتفاقاتی که برایمان می افتد و برای زندگی ما خطرناک است هم به واسطه غیر قابل ادراه بودن بی تفاوت هستیم و صلاح ان را به بعد موکول می کنیم