سوال 33 : آيا مسئوليت زندگي و اعمالم را ميپذيرم؟ آيا ميتوانم مسئوليتهاي روزمرهام را انجام دهم, بدون آنكه
احساس كنم زير بار اين مسئوليت ها در حال خرد شدن هستم؟ اين مسئله چگونه بر روي زندگيم تاثير
گذاشته است
هروقت سرجای خودم باشم اشتباهی می کنم می پذیرم ومسئولیت آن راقبول می کنم، اماگاهی که سرجای خودم نیستم اشتباهاتم را نمی پذیرم و خودم راتوجیح میکنم.
ق دوم،،،،خیرهنوزبه این تعادل نرسیدم باافراط وتفریط هستم مثلابه جلسه می گویم کاردارم، درصورتی که باید به کار بگویم جلسه دارم ومسئولیت بهبودی به گردنم است.سعی میکنم اشتباهات رابه گردن دیگران بیندازم و هرگاه که مسئولیت پذیر بودم به همان اندازه آرامش و آسایش وجودداشته، و هرگاه مسئولیت پذیر نبودم نتیجه اش جزآشفتگی زندگی وعدم رضایت ازخودچیزی نبوده.
من آدمی هستم که همیشه دنبال راهی ساده وکوتاه می گردم، هروقت احساس مسئولیت ندارم این راه راپیدا میکنم ودرکل باخودم درجنگ می‌شوم. خیلی وقتها هم یادم می‌رود که مسئولیت‌های دیگری هم دارم،خیلی وقتها هم اگراشتباهی انجام دهم راحت می پذیرم وچیزی نیست جز کمک برنامه وخداوند.
یکی از قسمت های اشکار غیر قابل اداره بودن زندگی من این است که در مسئولیت پذیری زندگی و اعمالم تعادل ندارم و دائما در حال غرق شدن در مسائل و افکاری هستم که هیچ گره ای از زندگی من باز نمی کند و همیشه در حال جنگ هستم و کار خاصی انجام نمی دهم
تاثیر ان بر زندگیم :این مسئله باعث شده در زندگیم احساس خلاء و پوچی کنم و با رها نا امید شده ام که همه چیز را رها کنم و اشفته می شوم و نتیجه نهای ان ناکامی من در زندگی است