2021/05/27، 06:53 PM
2021/11/22، 12:40 AM
خسته کننده شده بودم چون خودخواهی من باعث آزردگی آنها می شد .ازمن فرار می کردند ومن تنها می ماندم. انگشت نما شده بودم تمام دوستانی که موفق بودند و می‌توانستند به من کمک کنند را ازدست دادم و یک عده مثل خودم باقی ماند، که با سوءاستفاده از یکدیگر به هم کمک می‌کردیم تا شکست های زندگی را یک به یک تجربه کنیم.
اگر احیانا کسی بامن رفاقت داشت به خاطر جاذبه،پول،موقعیت اجتماعی یاشخصیت مفیدم یادوست داشتنیم بود، پس حق آنهابود که اگرپول یاموقعیت اجتماعی ام راازدست دادم ازمن فرار کنندوهمیشه ازانهاگله مندبودم که راه ورسم رفاقت را نمی دانند.
اگر احیانا کسی بامن رفاقت داشت به خاطر جاذبه،پول،موقعیت اجتماعی یاشخصیت مفیدم یادوست داشتنیم بود، پس حق آنهابود که اگرپول یاموقعیت اجتماعی ام راازدست دادم ازمن فرار کنندوهمیشه ازانهاگله مندبودم که راه ورسم رفاقت را نمی دانند.
2021/11/30، 06:40 PM
قادر به ادامه روابط حتی برای مدت کوتاهی نبودم- روابطم با دوستانم چون بر اساس خود خواهی و خود محوری بود خود به خود بعد از مدتی خراب می شد ( مدل روابط معتاد گونه )- دوستانم را بر اساس خودخواهی و یا اجبار و توقع انتخاب میکردم و بعد از مدت کوتاهی از من فاصله می گرفتند – دنبال تغییر دادن دیگران بودم تا نواقص خودم به چشم نیاید و غیر قابل اداره بودن خود را پوشش دهم – تضادهای شخصیتی و رفتارهای گوناگون من باعث شد که بعد از مدتی اکثر دوستانم ترکم کنند – وابسته میشدم و یا وابسته میکردم و همین موضوع باعث میشد که همیشه با دوستانم دچار چالش – توقع – رنجش و و حتی درگیری شوم و ربطه هایم را بعد از مدتی از دست میدادم و همین موضوع در تمام روابط من تاثیر گذار شد و باور کردم که من نمی توانم به صورت اجتماعی و در جمع دوستان زندگی کنم و یا اینکه اصلا چیزی به نام دوست وجود ندارد ( رفاقت قصه ای است که به افسانه ها پیوست )- خودم را قربانی میکردم تا محبت انها را بخرم ......