گروه های NA و مسئله دارودرمانی
گروه های NA,مسئله دارودرمانی,ترک مواد مخدر
همان طور که در کتابچه در دوران بیماری آمده، مصرف داروهای تجویز شده تصمیمی است اختیاری و شخصی میان هر فرد، راهنمای او، پزشک، و نیروی برتر. این تصمیمی است که برای بسیاری از اعضا، از ابتدا تا به انتها چالش برانگیز است. دارودرمانی موضوعی نیست که گروه ها در مورد آن چیزی را تحمیل کنند.
مقصود از این جزوه هم آن نیست که اعضا را در مورد این تصميم شخصی، یعنی استفاده کردن یا نکردن از دارو، مخاطب قرار دهد، یا سعی کند نظری متفاوت از نظر اعضا در مورد دارودرمانی را به آنان بقبولاند. این جزوه در اصل به این نکته می پردازد که وقتی اعضای گروه دور هم جمع شوند و درباره چنین مسئله ای گفت و گو کنند،
گروه بهتر می تواند پیام NA را منتقل کند، و با آغوش باز پذیرای تمام کسانی باشد که وارد جلسه می شوند. هر گروه مستقل است، و مقصود از این جزوه چیزی نیست جز آن که وسیله ای در اختیار گروه ها بگذارد تا بدانند چه طور خودشان درباره این موضوع به گفت وگو بپردازند. در تمام این گفت وگوها، باید به یاد داشته باشیم که صرف نظر از عقيده، تصمیم و تجربه شخصی خود ما، سنت های دوازده گانه به ما گوشزد می کند که مسئله دارودرمانی برای گروه های NA جزو مسائل خارجی است، و در NA به روی تمام معتادان گشوده است.
اطلاعاتی که در این جزوه آمده، برای استفاده گروه های NA به هنگام بررسی در مورد نحوه روبه رو شدن با مسئله دارودرمانی است. مصرف داروهای جایگزین در ترک مواد مخدر نیز جزئی از این مسئله است که در بخش جداگانه ای به آن پرداخته شده، چون فلسفه NA در مورد پرهیز مطلق، بین داروی جایگزین و داروی تجویز شده برای سایر ناراحتی های روانی یا جسمی، تمایز قائل می شود. امیدواریم راهبردهایی که در این جزوه آمده، گروه ها را در تلاش شان برای حفظ اتحاد، برخورد صمیمانه با اعضا، و ایجاد فضای بهبودی کمک کند.
منافع مشترک ما باید در راس قرار گیرد؛ بهبودی شخصی به وحدت NA بستگی دارد .سنت اول
