سنت هشتم
سنت هشتم
معتادان گمنام، بایست هميشه غير‌حرفه‌ای باقی بماند ، اما مراكز خدماتی ما می توانند کارمندان مخصوصی استخدام کنند.
سنت هشتم، برای ثبات NA در کل اهمیت حیاتی دارد. برای درک این سنت لازم است مفهوم >>مراکز خدماتی غیرحرفه ای<< و >> کارمند خاص<< رامشخص کنیم. پس از آگاهی از مفاهیم آن ها، خد به خود مفهوم این سنت روشن خواهد شد.
در این سنت ، ما مى گوییم که افراد حرفه اى نداریم. منظور از این حرف این است که ما روانپزشک، پزشک، مشاور و یا وکیل در استخدام مان نداریم . برنامه ما ازطریق کمک یک معتاد به معتاد دیگر کار می کند. ما اگر در گروه هاى خود افراد حرفه ای استخدام کنیم، اتحاد NA را از بین می بریم. ما معتادانی هستیم که در وضعیتی مساوی و به رایگان یکدیگر را کمک می کنیم.
ما متخصصین حرفه اى را به رسمیت می شناسیم و آن ها را تحسین مى کنیم. بسیارى از اعضاى ما در زندگى خصوصى خود ، حرفه اى هستند، اما در NA جایى براى حرفه اى بودن وجود ندارد.
منظور از مراکز خدماتى، جایى است که کمیته هاى خدماتى NA در آن مشغول اند. دفتر خدماتی جهانى، یا دفاتر محلى، منطقه اى، یا ناحیه اي نمونه هایى ازمراکز خدماتى هستند. کلوب هاى معتادان، خانه ها ى بهبود ى و مؤسسات مشابه، مراکز خدماتی NA نیستند و هیچ گونه وابستگى با مراکز خدماتى NA ندارند. یک مرکز خدماتى، جائیست که خدمات NA به طور مداوم در آن عرضه می شود.
در این سنت، تأکید شده است که >> مراکز خدماتی ما می توانند کارمندان خاصی استخدام کنند<<. منظور از این حرف این است، که مراکز خدماتى ما می توانند کارمندانى را که مهارت هاى خاصى نظیر، جوابگویى به تلفن، منشی گرى و یا چاپ داشته باشند، استخدام کنند . این کارمندان، مستقیماً در برابر کمیته هاى خدماتى مربوطه مسئول هستند. همان طور که NA رشد می کند و بزرگتر می شود، به همان نسبت تقاضا براى چنین کارمندانى نیز بیشتر خواهد شد. کارمندان خاص، وجودشان براى حفظ کارآیى انجمن در حال توسعه ما کاملاً ضرورت دارد.
در اینجا لازم است تفاوت بین حرفه اى و کارمندان خاص را روشن و مشخص کنیم . حرفه اى ها در حرفه به خصوصى فعالیت دارند که به طور مستقیم درخدمت NA نیست و نفع شخصى مبناى آن است. حرفه اى ها از سنت ها ى NA پیروی نمی کنند، اما کارمندان خاص ما درست، برعکس، در چهارچوب این سنت ها کار می کنند و همیشه مستقیماً در مقابل کسانى که به آنها خدمت می کنند، یعنى انجمن مسئول هستند.
در سنت هشتم، ما هیچ یک از اعضاى خود را حرفه اى خطاب نمی کنیم و با ندادن لقب حرفه اى به اعضایمان، “براى همیشه غیر حرفه اى ماندن” انجمن خود را تضمین می کنیم .
(( کتاب پایه، سنت هشتم ))
سنت هشتم,سنت هشت,سنت ۸,کارمندان مخصوص na
“سنت هشت”
در یک نگاه گذرا، ممکن است سنت هشت جزو سنت های تو ام با روحانیت ما به نظر نرسد، اما در واقع این سنت دست بر هسته اصلی برنامه روحانی ما می گذارد. با تعهد نسبت به غیر حرفه ای بودن، ما اطمینان حاصل می کنیم تا راه ساده ما تبدیل به یک میراث ماندگار شود. بخشش رایگان به صورت مساوی، برنامه را در برابر زرق و برق هوس بازی خارج از انجمن حفظ می کند. در ضمن ما از هرگونه قدرت نمایی و حرفه ای بودن اعضای خود رهایی می یابیم. زمانی که ما برای خود به درک درستی از برنامه برسیم، به مهارت لازم جهت به مشارکت گذاشتن بهبودی خود دست یافته ایم . هیچ کس نمی‌تواند عضویت ما را در NA را گواهی کند یا ما را اخراج کند. عضویت ما، بهبودی ما و تجربه ما فقط متعلق به خودمان است.
بسیاری از اعضای ما در زمینه‌های مختلفی از جمله سر و کار داشتن با معتادان، افرادی حرفه ای هستند، اما ما هیچ کس را برای رساندن پیام استخدام نمی کنیم. دست یاری از طرف یک معتاد به سوی یک معتاد دیگر دراز کردن، نوعی از به کارگیری گمنامی است. به این معنی که ما هویت حرفه ای خود را در بیرون جلسه می‌گذاریم. در جلسات ما با یکدیگر به عنوان معتادان خواهان بهبودی برابر و مساوی هستیم، و حامل پیام بهبودی هستیم، علی رغم عنوان یا روابط حرفه ای که ممکن است خارج از جلسه داشته باشیم. خدمتگزاران مورد اعتماد ما مشاور یا مدیر نیستند و جلسات ما نیز کلاس درس و گروه درمانی نیستند. ما به گرد هم می آییم تا تجربه خود را به مشارکت بگذاریم و در معتادان گمنام همگی ما فقط متخصص داستان زندگی خود هستیم. ما ممکن است تجربه یا مهارت خاصی را همراه خود به جلسات آوریم اما هرگز مقام و مرتبه خود را خیر.
رابطه ما با بهبودی و خدمت بسیار ساده است، به این معنی که در NA ما فقط معتادانی هستیم که راه رهایی را پیدا کرده‌ایم و آن را با دیگران به مشارکت می گذاریم.
غیر حرفه ای به معنی بی حرفه بودن نیست. کلمه غیرحرفه‌ای برای ما به معنی یادآوری این موضوع است که ما بطور آزادانه پیام را به یکدیگر در فضایی مملو از مساوات و برابری می رسانیم. از طرف دیگر کلمه بی حرفه به معنی زیر استاندارد بودن است که به طور حتم بیانگر کوشش های خدماتی ما نیست. حرفه ای گری هیچ جایی در نحوه به مشارکت گذاشتن پیام ما با یکدیگر ندارد، اما این موضوع همیشه در مورد نحوه خدمات رسانی ما صدق نمی کند. ما قابل اتکا و مسئولیت‌پذیر هستیم، برای تلاش های خدماتی خود با هدف پیام رسانی برنامه ریزی کرده وآن را اجرا می‌کنیم، ما بایگانی داریم، به قراردادهای خود احترام می گذاریم، پرداخت هایمان عادلانه است و بر طبق قوانین مکان برگزاری جلسات رفتار می‌کنیم. ما می‌دانیم که داشتن رفتاری مناسب قسمتی از جاذبه پیام مان است. زمانی که در روابط عمومی فعال هستیم سعی می‌کنیم ظاهری مناسب داشته باشیم.
پافشاری سنت هشت بر روی غیر حرفه ای بودن به هر یک از ما کمک می کند تا بطور برابر مشارکت کنیم و بهبود یابیم. علی رغم اینکه زندگی، هر یک از ما به کدام سو می برد، ما می توانیم در NA با یکدیگر زندگی کنیم و بهبود یابیم. معنی گمنامی این است که، مهم نیست ما در خارج انجمن چکاره ایم، چه مدت است که پاک هستیم یا چه خدماتی برای NA انجام داده ایم، به هر حال ما فقط یک عضو دیگر هستیم که می خواهیم یک روز دیگر پاک باشیم. هر یک از ما پیامی برای رساندن داریم و همگی مان به یکدیگر نیاز داریم . باور هایمان در مورد اینکه ما کی هستیم و چکار می‌کنیم، یا باور ما در مورد اینکه دیگران چه تصوری از ما دارند، همگی خیلی کم اهمیت است.
در بعضی شرایط، بسیار سخت یا غیر ممکن است که بعضی از خدمات را بتوان صرفاً به کمک اعضای داوطلب انجام داد. خدمات خطوط تلفنی یک نمونه از آن است، زیرا ما می‌خواهیم اطمینان داشته باشیم که معتادانی که خواهان بهبودی هستند فرصت صحبت کردن با اعضای NA را داشته باشند، به همین دلیل بسیاری از جوامع محلی با شرکت هایی قرارداد دارند تا همیشه تلفن ها جواب داده شود و به عضو مناسب و در دسترس متصل گردد. حضور ما در اینترنت نیز ممکن است به توسعه و مراقبتی نیاز داشته باشد که از عهده اعضای محلی ما برنیاید. ما می توانیم قراردادی ثبت کنیم تا مطمئن باشیم معتادان خواهان بهبودی به ما دسترسی داشته باشند.
ما با یک چشم انداز شروع می کنیم، و آن چشم انداز تبدیل به واقعیت می‌شود. در حین عبور و انجام این کار، حفظ الزامات روحانی در حالی که می خواهیم پایبند قوانین اداری و تعهداتمان باشیم می تواند بسیار چالش برانگیز باشد. بعضی مواقع ما به کمک افراد متخصص و در بعضی شرایط به انطباق، استمرار و پاسخگویی نیاز داریم که درخواست آن از اعضای داوطلب ممکن است بی فایده و غیر واقع بینانه باشد. سنت هفت به ما می گوید که ما نمی توانیم به اعضا اجازه دهیم تا بیشتر از سهم عادلانه خود کمک کنند، و ممکن است ما به تفکر و دعا نیاز داشته باشیم تا حدود آن را تعیین کنیم. درخواست از اعضا جهت استفاده از مهارت های حرفه ای شان در خدمت به NA می تواند باعث بغرنج شدن روابط و NA گردد، نه تنها به روش های آشکار بلکه از راه‌هایی که حتی فکرش را هم نمی‌کنیم. وقتی که به دنبال ایجاد تعادل باشیم، ممکن است به این نتیجه برسیم که باید کسی را استخدام کنیم، چه برای مدتی کوتاه مانند استخدام یک وکیل جهت کمک به حل مسائل قانونی و چه به طور دایم مانند استخدام کارمند جهت دفتر خدمات محلی. البته کار رساندن پیام باید همیشه غیر حرفه ای باقی بماند. خدمتگزاران مورد اعتماد، کارمندان خاص و کسانی که جهت انجام وظیفه خاصی استخدام می کنیم همگی وظایفی را انجام می دهند که در نهایت در راستای چشم انداز ما، پیشبرد هدف اصلی مان و رشد NA است.
رهنمودهای سنت های ما ساده هستند، به این معنی که: ما با منابع مالی خود حسابگرانه و دوراندیشانه برخورد می‌کنیم و برای احتیاجات خود هزینه عادلانه را پرداخت می‌کنیم. ما یاد می گیریم که در چگونگی انتخاب خدمات خود احتیاط به خرج دهیم، و تشخیص می دهیم که درک و فهم صحیح گزینه ای مهم بر اجتناب از تضاد منافع است، نتیجه آن خواهد بود که دیگرما نیازی به دفاع از رابطه خود با دیگر سازمان‌ها نخواهیم داشت، زیرا رعایت سنت‌های شش، هفت و هشت از خود اتکایی و استقلال ما در برابر هر شخص یا سازمانی که بخواهد از نام ما استفاده کند، اطمینان حاصل می کند. در ضمن کمک می کند تا پای ما به رسوایی های مالی و سیاسی کشیده نشود و این تردید را که ما به تنهایی نمی‌توانیم پیام خود را برسانیم از بین خواهد برد. عدم امنیت ما را در برابر خطر قرار می‌دهد. سنت ها ما را در راه درست قرار می‌دهد و خاطر نشان میکند که اصول روحانی ما بسیار ارزشمند تر و قدرتمند تر است از جذابیت‌های ظاهری ای که باعث انحراف ما می شوند.
از آنجا که هیچ عضو حرفه ایی در NA وجود ندارد، همگی ما آزاد هستیم تا با یکدیگر بهبود یابیم، به کمک یکدیگر آموزش ببینیم، و گمنامی را رعایت کنیم. ما از طریق احترام گذاشتن به یکدیگر و به کارمندان خاص درستکاری خود را ثابت می کنیم. علی رغم هر چالش یا اختلاف نظری که ممکن است پیش بیاید، باز هم برای ما واضح است که همگی مان در یک راستا و به یک دلیل خدمت می کنیم: ما همگی عاشق معتادان گمنام هستیم و اشتیاق داریم تا به معتادانی که هنوز در عذابند کمک کنیم. مابه لیسانس، مدرک یا آموزش خاصی نیاز نداریم تا بتوانیم پیام NA را برسانیم، بلکه فقط به تجربه، نیرو و امید نیازمندیم .
(( کتاب اصول راهنما، روح سنت های ما، ص ۱۸۶ و ۲۰۸ ))
چگونگی عملکرد
سنت هشتم
” معتادان گمنام باید برای همیشه غیرحرفه ای باقی بماند اما مراکز خدماتی ما می توانند کارمندان مخصوص استخدام کنند “
معتادان گمنام بگونه ای کاملاً واضح غیر حرفه ای با بیمای اعتیاد برخورد می کنند . ما بیمارستان ، مراکز درمانی ،کلینیک سرپایی بیماران و یا هیچ تسهیلاتی که مربوط به مؤسسات درمانی باشند ، نداریم . ما به تشخیص حال کسی نمی پردازیم و بهبودی یا چگونگی پیشرفت بیماران مان را پیگیری نمی کنیم در حقیقت ، ما مریض نداریم ، ما فقط عضو داریم . گروه های ما درمان های حرفه ای ، طبی قانونی ، یا خدمات روان درمانی یا روحی ارائه نمی دهند . ما صرفاًانجمنی هستیم که از معتادان در حال بازیابی تشکیل یافته و بطور منظم گردهم جمع می شویم تا به یکدیگر کمک کنیم که پاک بمانیم .
در بحث راجع یه سنت ششم ، ما بخوبی متوجه ی کافی بودن پیام خود شدیم . گروه های معتادان گمنام برای ارائه ی بهبودی از اعتیاد ،هیچ احتیاج و اتکایی به مؤسسات خارج از انجمن ندارد . به همین نحو ، سنت هشتم به ما یادآوری می کند که اعضای انجمن ،احتیاج به مدرک تحصیلی یا حرفه ای برای رساندن پیام جلسات معتادان گمنام ندادند . جان کلام آن است که روش جلسات معتادان گمنام برای بهبودی از اعتیاد فقط از طریق کمک یک معتاد به معتاد دیگر است . ما مشاوران تحصیل کرده و مدرک دار نداریم ؛ تجربه های گوناگون ما برای بازیابی و بهبودی از اعتیاد ، تنها چیزهایی هستند که لازم داریم . تجربه ی دست اول و شخصی که هر یک از ما در نتیجه ی بهبودی از اعتیاد کسب کرده ایم ، ما برای رساندن پیام به معتاد دیگر ، کاملاً واجد صلاحیت نموده است . ما هیچ دستمزدی برای انجام قدم دوازدهم به اعضای مان نمی پردازیم ، گروه های ما هیچ حق الزحمه ای برای رساندن پیام جلسات معتادان گمنام دریافت نمی کنند . به همین دلیل است که می گوییم معتادان گمنام باید برای همیشه غیرحرفه ای باقی بماند .
ما نمی گوییم که یک عضو جلسات معتادان گمنام هرگز نباید شغلی مربوط به حرفه ی درمانی یا مشاغلی از این قبیل را نپذیرد . بلکه می گوییم حرفه و تخصص یک عضو مسئله ای است که اصلاًارتباطی به جلسات ندارد. ارزش درمانی پیامی که ما با یکدیگر در میان می گذاریم ، ناشی از تجربه ی شخصی ما در بازیابی می باشد و به هیچ وجه ارتباطی به مدرک یا تعلیمات یا موقعیت حرفه ای ما ندارد .
ما بهبودی را نمی فروشیم ، بلکه آنرا به رایگان و همراه باعشق و سپاسگزاری با یکدیگر به مشارکت می گذاریم . بعضی اوقات گروه های جلسات معتادان گمنام و هیئت های خدماتی یا کمیته ها ، بزای انجام مسئولیتی که بعهده دارند ممکن است نیاز به کمک اشخاص حرفه ای داشته باشند . سنت هشتم تفاوت میان فروختن بهبودی و پول دادن به اشخاص حرفه ای را که جهت انجام خدمت مان به ما کمک می کنند مشخص می نماید . اگر یکی از کمیته ها احتیاج به کمک یک شخص حرفه ای از قبیل وکیل یا حسابدار داشته باشد ، می تواند با آنان قرار داد تنظیم کند . اکر ما احتیاج به شخصی داشته باشیم که برای معین به ما کمک کند ، این کارمند مخصوص را استخدام می نماییم و در ازای خدمتش به او حقوق پرداخت می کنیم ،کارمندان مخصوص که در عین حال عضو جلسات معتادان گمنام هم هستند بهبودی خود را به ما نمی فروشند بلکه خیلی ساده ،خدماتی را که ما مجبوریم برای انجام آنها شخص غیر معتاد را استخدام کنیم به ما ارائه می دهند .
کاربرد اصول روحانی
سنت هشتم یکی از ساده ترین و سرراست ترین سنت های دوازوه گانه است . به همین منوال اصولی هم که در این سنت نهفته اند ، بی نهایت عملی می باشند . انها عبارتند از : تواضع ، دوراندیشی ، گمنامی و درستی .
یک گروه جلسات معتادان گمنام وقتی اصل تواضع را بکار می برد که تظاهر به چیزی بیشتر یا کمتر از آنجه که هست نکند . ما ادعا نمی کنیم که در هیچ چیزی متخصص و حرفه ای هستیم . ما پزشک ، روان پزشک یا درمان گر نیستیم ؛ ما معتادانی هستیم که در حال بازیابی می باشیم . انچه که ارائه می دهیم ، تجربه ی دسته جمعی و عملی مان برای پاک ماندن و پاک زندگی کردن است . ارزش برنامه ی ما از هویت مشترکمان به عنوان معتاد و اعتمادی که بین دو نفر معتاد وجود دارد بنیان می گیرد .
وقتی ما بعنوان گروه ، تواضع از خود نشان می دهیم که درک کنیم برای انجام بعضی از کارهای مان احتیاج به شخص حرفه ای داریم و خودمان نمی توانیم آن کارها را انجام دهیم . ما تأکید بسیار زیادی درباره ی ارزش درمانی کمک یک معتاد به معتاد دیگر می نماییم . گاهی احساس می کنیم که از بکار گرفتن یک شخص حرفه ای ناراضی هستیم ولی گاهی اوقات برای اعضای داوطلب جلسات معتادان گمنام انجام بعضی از کارها که احتیاج به تخصص دارد مقدور نیست و یا صرف وقت زیادی می خواهد که برای شان ممکن نیست . در چنین مواقعی غرور ما نباید مانع از استخدام شخص لازم برای انجام آن خدمت گردد .
از طرف دیگر ما نباید کاری را که خود اعضاء می توانند انجام دهند به کارمندان مخصوص غیر معتاد واگذار کنیم . ما برای استخدام اشخاص حرفه ای در جهت انجام خدماتی که اعضای جلسات معتادان گمنام نمی توانند انجام دهند بایستی احتیاط لازم را بنمایم . بیشتر خدمات جلسات معتادان گمنام احتیاج به تخصص ندارد . اعضای خودمان لیاقت آن را دارند که به عنوان داوطلب ، چنین خدماتی را بعهده گیرند . با بکار بردن احتیاط و دور اندیشی ،متوجه ی تفاوت بین کارهایی که خود اعضاء می توانند انجام دهند و کارهای دیگری که متخصص لازم دارند ، می شویم . سنت هشتم ، اهمیت گمنامی را به گروه های ما یاد آوری میکند . حرفه ای ها اشخاصی هستند که مهارت تخصصی دارند و معمولاً مدارک شان توسط هیئتی به آنها داده شده است . گروه جلسات معتادان گمنام چنین متخصصین بازیابی خودشان هستند و کاملاً صلاحیت دارند که بهبودی خود را با دیگران به مشارکت بگذارند .
در انتها باید گفت ،سنت هشتم با رعایت مهم ترین عامل هویت یک گروه ، باعث حفظ احترام و شخصیت جلسات معتادان گمنام می گردد . واقعاً معتادان گمنام چیست ؟ مگر غیر از بک انجمن مرکب از معتادانی است که بطور رایگان و به سادگی پیام تجربه ی خود را با یکدیگر در میان می گذارند ؟ سنت هشتم تعهد قوی و همیشگی هر گروه جلسات معتادان گمنام نسبت به حفظ کیفیت و چگونگی برنامه است که در واقع ، مهم ترین و باارزش ترین مسئله ی انجمن ماست . با قبول این مسئله که معتادان گمنام همیشه باید غیر حرفه ای باقی بماند ، به طور قطع تصدیق کرده ایم که ارزش درمانی کمک یک معتاد به معتاد دیگر استثنایی و منحصر می باشد . این مطلب نقطه ی اصلی و قلب برنامه ماست . تا زمانی که این قلب ، تپش قوی داشته باشد ، انجمن ما و باز یابی مان سر زنده باقی خواهد ماند .
